Noem mijn naam

Wat zeg je tegen ouders die een kind hebben verloren? En hoe moeten deze ouders zonder hun overleden zoon of dochter verder leven? Deze bundel
geeft woorden waar geen woorden zijn en verzamelt vooral persoonlijke verhalen over het verlies van je kind. Die verhalen worden verteld door rouw-
deskundigen uit Nederland en Vlaanderen. En bij die verhalen horen poëtische teksten die troost bieden en soms ook weer adem geven aan ouders die
niet weten hoe ze verder kunnen. Voor ouders die hun kind verliezen bestaat er in het Nederlands geen naam zoals voor de weduwe, weduwnaar of
wees. Ze zijn ouders zonder naam. En misschien juist daarom benadrukken zij dat de naam van hun overleden kind blijft klinken. Daarom heet dit boek
'Noem mijn naam'. Die naam van het overleden kind moet gehoord blijven worden, zo zeggen de ouders zelf, maar ook de rouwdeskundigen. Want met
de naam die klinkt, blijft de dode leven. Dat perspectief mag er ook zijn in dit boek. Marinus van den Berg en Daan Westerink spreken en schrijven veel
over rouw. Zij hebben deze bundel samengesteld omdat ze recht willen doen aan de pijn van ouders die een kind verliezen. Dit boek is een protest
tegen de dood en wijst een weg om met die dood te kunnen leven, een weg met nieuw perspectief. Met verhalen van rouwdeskundigen als Manu
Keirse, Johan Maes, Riet Fiddelaers en Leo Fijen en door hen gekozen gedichten.