Het leven omarmen

In het jaar 2020 gaf Agnes Pas zichzelf de opdracht om elke dag een reflectie te schrijven. Het geheel werd een ode aan het leven ondanks de onverwachte pandemie. Het feit dat ze al langer in een soort lockdown vertoeft omwille van mantelzorg, was een stimulans om op deze manier het leven van elke dag te verdiepen en te verrijken.
De beperking van de mantelzorg en daar bovenop de vrijheidsberoving door de pandemie, brachten haar door het schrijven voorbij de ‘volhouden strategie’ tot diepe vreugde en nieuwe energie. Eind december stelde ze vast dat ze een spirituele biografie bijeen had gesprokkeld die ze met geïnteresseerden wilde delen. In alle eenvoud en kwetsbaarheid. Over familie- en werkherinneringen uit het verleden, over de verleidingen van schoonheid, kunstbeleving, reizen en lectuur, over vragen en spirituele impulsen, over geloof en leven, over het leven als mantelzorgster voor een persoon met dementie, over het beleven van de pandemie, over hier-en-nu ervaringen die er toe doen. Kortom, van de ‘hak op de tak’ springende thema’s, zoals het leven van dag tot dag voorbijtrekt.
Agnes Pas werkte als nationaal verantwoordelijke voor de studerende jeugd, was educatieve stafmedewerkster aan het Theologisch en Pastoraal Centrum in het bisdom Antwerpen, waar ze honderden groepen en personen begeleidde.
Als voorzitster van het Interdiocesaan Pastoraal Beraad en later van de NGO Broederlijk Delen, werkte ze jaren mee aan het beleid in kerkelijke en andere organisaties. Doorheen de jaren groeide er een wereldwijde verbondenheid met velen.
Sinds meer dan tien jaar is ze meer intens creatief en kunstzinnig actief. Het is voor haar een uitdaging om op zoek te gaan naar de ziel die schuilgaat in en achter het gewone leven. Dit resulteerde in drie boeken met reflectieve teksten en veel kleurafdrukken van de artistieke werken.